…συνέχεια από το προηγούμενο post
Και ήρθε η ώρα για τα εμπορικά κέντρα. (Ξέρω τρώγεσαι να πας
στο Burj al Arab,
αλλά κρατήσου). Δε θα προτείνω βέβαια τίποτα συγκεκριμένο, δεν περιμένεις από
μένα κάτι τέτοιο. Δε θα ολοκληρώσεις όμως την ξενάγηση στον κόσμο της
υπερβολής, εάν δεν κάνεις μία επίσκεψη στο μόνο μέρος του κόσμου, όπου θα βρεις
σίγουρα χιόνι, ακόμη και αν γίνει τσάι ολόκληρη η Ανταρκτική! Το εμπορικό
κέντρο με την πίστα σκι! Γενικά κάθε εμπορικό κέντρο είναι όσο ολόκληρη η
Τσιμισκή και αν μπεις παρέα με κάποιον λάτρη του Shopping, πάρε κανένα sleeping bag, γιατί μάλλον δε θα βγεις
ποτέ.
Χριστουγεννιάτικο δέντρο vs Burj al Arab! Όταν ρώτησα τι γιορτάζουν, μου είπαν το shopping festival. Οι εμίρηδες, είναι managers όχι μαλακίες…
Τι θα κάνεις για φαί και διασκέδαση; Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε
ότι όλα παίζονται μέσα στα ξενοδοχεία, όμως αυτή τη φορά τα πράγματα δεν είναι
ιδιαίτερα άσχημα, μιας και υπάρχουν συμπαθή μπαρ και ρέστο. (Εντάξει, δεν είσαι
και στην Ευρώπη) Οπωσδήποτε, λοιπόν ηλιοβασίλεμα για κανά cocktail στο Bar Terrace, στη Μαρίνα με τα
γιωτ, στο παραλιακό Hyatt.
(Ξέρω τρώγεσαι να πας στο Burj al Arab,
αλλά κρατήσου). Για φαγητό, μία πρόταση που έχω να κάνω, είναι στο
περιστρεφόμενο εστιατόριο του Regency,
με απίθανο μπουφέ και θέα – σε μία ώρα – όλη τη νυχτερινή πόλη. Όσο για
κλάμπινκ, ρωτάς το μπάρμαν ποιο κλαμπ είναι hot την εποχή που θα πας. Να ξέρεις ότι
όλα κλείνουν στις 3 καθώς επίσης ότι: όσο sex σου λείπει κατά τη διάρκεια της
ημέρας, (θα δεις πολύ μπούρκα, θα αναρωτηθείς για πολλές γυναίκες ποιο είναι το
μπρος, ποιο το πίσω – ωστόσο από μέσα είναι Gucci-Gucci,
Prada-Prada), θα το βρεις το βράδυ… ναι σε
κάποια κλαμπ των ξενοδοχείων. Ετοιμάσου (αναφέρομαι στον άντρα αναγνώστη), να
σου επιτεθούν δείγματα από όλες τις φυλές και ράτσες του πλανήτη!
βόλτα με καραβάκι στο creek
Εάν κάποιο πρωί ξυπνήσεις χωρίς hangover και με ενέργεια να περισσεύει
μπορείς να πας για σαφάρι (δεν πήγα εγώ βέβαια, οπότε δεν έχω άποψη) ή να
επισκεφτείς την πρωτεύουσα, το Αμπου Ντάμπι, μία ζωντανή μακέτα, όπου κάθε
κτίριο που ήταν παλιότερο των 25 χρόνων πήγε να βρει τον Αλλάχ! (Ό,τι δηλαδή
πρέπει να κάνουμε και για τις ελληνικές πόλεις)
H πρωτεύουσα των Εμιράτων Aby Dahbi είναι λιγότερο ρεαλιστική, ως εικόνα από τις 3d μακέτες που φτιάχνω στον υπολογιστή…
Ήρθε η ώρα, που τόσο περίμενες, να πάμε στο Burj al Arab. Λέω ωστόσο τελικά, να
πάμε δίπλα, στα Mina Al Salam και Madinat Jumeirah,
όπου μπορείς να απολαύσεις ένα κρασί ανάμεσα σε κανάλια και φοίνικες, έχοντας
και φόντο το επτάστερο Burj.
Γιατί στο τελευταίο χρειάζεσαι ραντεβού και παρά την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική
του εξωτερικά, μέσα είναι 24ρων καρατιών με χρυσελεφάντινα καζανάκια και άλλα
τέτοια ανατριχιαστικά! (υπάρχει αντίστοιχο – αλλά πιο αραβικού ρυθμού – και στο
Αμπού Ντάμπι, όπου ό,τι λάμπει είναι χρυσός, όπως χρυσός είναι και αυτά τα
ρινίσματα πάνω στο σοκολατάκι που σου φέρνουν με τον εσπρέσο!)
Υπαίθρια αγορά ουχί του Αλ Χαλίλι
Συμπεράσματα; Αξίζεις να δεις τι κάνουν τα φράγκα. Θα
περάσεις καλά, αλλά ποτέ δε θα πεις «αχ και να ήμουνα εκεί!». Εάν το real estate είναι
ο κόσμος σου, φύγε επί τόπου, πούλησε για δυό τρία χρόνια ουρανοξύστες και
γύρνα στην πατρίδα πλουσιότερος. Μην ξεχνάς τέλος, να κάνεις πάντα στα ταξίδια
κάτι για το οποίο να είσαι περήφανος μετά! Δικό μου επίτευγμα αυτή τη φορά,
ήταν ένα κατούρημα στον Περσικό Κόλπο, με την ελπίδα να αλλάξω τα γεωπολιτικά
δεδομένα της περιοχής. Λίγες μέρες μετά απαγχονίστηκε ο Σαντάμ!
Ένας συμπαθέστατος ταρίφας, που φωτογράφισα χωρίς να με πάρει μυρωδιά…
